«اودیسیوس» دوست‌داران فضا را ناامید کرد!
تاریخ انتشار: ۵ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۸۱۶۵۲۱
فرودگر قمری «اودیسیوس» در طول فرود تاریخ‌ساز خود نتوانست دوربین را مستقر کند و این امر، احتمال ثبت کردن عکس از سطح زمین را از بین می‌برد.
به گزارش ایسنا، یک خبر بد برای طرفداران فضا! ما نماهای سطح زمین را اولین بار پس از فرود آمدن یک فضاپیمای آمریکایی روی ماه از زمان ماموریت‌های «آپولو»(Apollo) دریافت نخواهیم کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به نقل از اسپیس، فرود مهم روی ماه به لطف فرودگر «اودیسیوس»(Odysseus) شرکت «اینتویتیو مشینز»(Intuitive Machines) انجام شد که روز ۲۲ فوریه در فاصله ۳۰۰ کیلومتری از قطب جنوب ماه، روی سطح خاکستری آن نشست.
بیشتر بخوانید:
فرودگر قمری با موفقیت روی ماه فرود آمد
این موفقیت به سختی به دست آمد. اعضای گروه ماموریت در حالی که برای فرود آماده می‌شدند، دریافتند که مسافت‌یاب لیزری اودیسیوس نمی‌تواند کار تعیین کردن ارتفاع و سرعت افقی فرودگر را به درستی انجام دهد. بنابراین، آنها یک دستگاه آزمایشی ناسا را که اودیسیوس با خود حمل می‌کرد، تغییر دادند و آن را برای عملیات فرود حیاتی به کار گرفتند.
این راهبرد کارساز بود و به اودیسیوس کمک کرد تا به اولین فرودگر خصوصی تبدیل شود که تاکنون یک فرود نرم را روی ماه داشته اما به نظر می‌رسد که مشکل ناوبری، بر یکی از محموله‌های دیگر اودیسیوس تأثیر گذاشته است. این محموله موسوم به «ایگل‌کم»(EagleCam) توسط دانشجویان «دانشگاه هوانوردی امبری ریدل»(ERAU) ساخته شده و برای استقرار از فرودگر اودیسیوس در فاصله حدود ۳۰ متری بالای سطح ماه طراحی شده است تا از پایین از فرود آمدن اودیسیوس عکس بگیرد.
«مایک کاوالیر»(Mike Cavaliere) مدیر روابط خبری و رسانه‌ای دانشگاه هوانوردی امبری ریدل گفت: به دلیل پیچیدگی‌های ناوبری که به آپلود یک پچ نرم‌افزاری نیاز داشت، تصمیم گرفته شد که ایگل‌کم هنگام فرود آمدن خاموش شود و هنگام فرود نهایی اودیسیوس مستقر نشود.
وی افزود: با وجود این، هر دو گروه اینتویتیو مشینز و ایگل‌کم همچنان قصد دارند ایگل‌کم را مستقر کنند و با ادامه دادن ماموریت، عکس‌هایی را از فرودگر روی سطح ماه بگیرند. زمان استقرار در حال حاضر مشخص نیست. گوش به زنگ باشید! اطلاعات بیشتر به محض در دسترس قرار گرفتن منتشر خواهند شد.
اودیسه در روز ۱۵ فوریه بر فراز یک موشک «فالکون ۹»(Falcon 9) شرکت «اسپیس‌ایکس»(SpaceX) پرتاب شد و شش روز بعد به مدار ماه رسید.
بیشتر بخوانید:
«اودیسیوس» به سوی ماه پرتاب شد
این فرودگر قمری، ۱۲ محموله را حمل می‌کند. شش مورد از آنها تجهیزات علمی ناسا هستند که تحت برنامه «خدمات تجاری باربری به ماه»(CLPS) این آژانس روی فرودگر نصب شده‌اند. تجهیزات ناسا در حال جمع‌آوری کردن داده‌های گوناگون در مورد ماه هستند تا به این آژانس کمک کنند که با برنامه «آرتمیس»(Artemis) خود برای فرودهای سرنشین‌دار آینده آماده شود.
یکی از محموله‌های ناسا موسوم به «NDL»، از فناوری لیدار برای جمع‌آوری کردن داده‌های بسیار دقیق هنگام فرود آمدن اودیسیوس استفاده می‌کند.
شش محموله دیگر این ماموریت توسط سازمان‌های گوناگونی از جمله شرکت تجهیزات ورزشی و پوشاک آمریکایی «کلمبیا اسپورتویر»(Columbia Sportswear) و دانشگاه هوانوردی امبری ریدل ارائه شدند.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: فرودگر اودیسیوس فرودگر قمری بازگشت به ماه فناوري نانو دانشمند ايراني ویروس زمین لرزه فرود آمدن روی ماه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۸۱۶۵۲۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ترکیه در صدد ساخت نخستین ناو هواپیمابر بومی
ترکیه در صدد ساخت نخستین ناو هواپیمابر بومی خود است؛ طرحی بلندپروازانه که هدف آن برآورده‌کردن نیازهای این کشور در حوزه نیروی دریایی است.
به گزارش ایسنا، خبرها حاکی از آن است که ناو هواپیمابر ترکیه قرار است از فناوری «استوبار» (STOBAR) استفاده کند.
در این فناوری هواپیماها بدون کمک منجنیق‌های روی عرشه و تنها با نیروی حاصل از موتور خود به پرواز درمی‌آیند.
در همین راستا، عرشه این ناوها را مانند سکوهای پرش اسکی، شیب‌دار می‌سازند.
بااین‌حال، ازآنجاکه بیشتر هواپیماهای استفاده‌شده روی این ناوها از قابلیت فرود عمودی بهره‌مند نیستند، کابل‌های فرود همچنان در هنگام فرود به هواپیماها کمک می‌کنند.
به گزارش «کلش ریپورت»، طول این کشتی ۲۸۵ متر، عرض آن ۷۲ متر و وزن آن ۶۰ هزار تُن خواهد بود. همچنین بر اساس گزارش‌ها، حداکثر سرعت این ناو هواپیمابر ترکیه به ۲۵ متر خواهد رسید.
بر اساس طرح اولیه آنکارا، این نا هواپیمابر ظرفیت حمل ۵۰ جنگنده را خواهد داشت که ۲۰ فروند از آنها روی عرشه و ۳۰ فروند در آشیانه ناو نگهداری خواهند شد.
این ناو می‌تواند برای پرواز پرنده‌های مختلفی مورداستفاده قرار گیرد، از جمله جنگنده‌های «آنکا ۳»، هواگرد نظامی سبک «هورجت»، پهپاد «بیرقدار کیزیلما» و پهپاد «بیرقدار تی‌بی ۳».
طراحی و ساخت این ناو بر عهده دفتر طراحی پروژه نیروی دریایی ترکیه است؛ نهادی که گرچه تا امروز چندین ناوچه و ناوشکن تولید کرده، اما تجربه‌ای در حوزه ناو هواپیمابر ندارد.
کانال عصر ایران در تلگرام
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»